-
1 norm|a
f 1. (zasada) (społeczna, polityczna, ekologiczna, kulturowa) norm; (moralna, etyczna, językowa) standard zw. pl- normy zwyczajowe a. społeczne social norms- (znacznie) odbiegający od normy (very) different from the norm- stosować się do ustalonych norm to comply with commonly accepted norms a. standards- to stało się normą it has become the norm- to jest niezgodne z tym, co uznajemy za normę it is deviation from what we consider the norm2. (wzór) (technologiczna, produkcyjna, przemysłowa) standard, the norm- być powyżej/poniżej normy to be below/above a standard- ustalać normy to establish a. set standards- wprowadzono jednolite normy druku uniform printing standards have been introduced- norma pracy workload- norma prawna Prawo legal norm- norma techniczna Techn. technical standard■ wrócić/powracać do normy to be/be getting back to normalThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > norm|a
См. также в других словарях:
norma — ż IV, CMs. normamie; lm D. norm 1. «ustalona, ogólnie przyjęta zasada; reguła, przepis, wzór; w etyce: zasada postępowania, dyrektywa wyznaczająca obowiązek określonego zachowania się w danej sytuacji przez odwołanie się do odpowiednich ocen i… … Słownik języka polskiego
